یکی از تجربه‌های شایع در زنان مبتلا به سرطان پستان، افکار مزاحم و اضطراب‌زاست؛ مثل نگرانی درباره عود بیماری، آینده درمان یا از دست دادن کنترل زندگی. پژوهش‌های روانشناسی نشان داده‌اند که تلاش برای سرکوب یا جنگیدن با این افکار نه‌تنها مؤثر نیست، بلکه در بسیاری مواقع باعث تقویت آن‌ها می‌شود.

در رویکرد ذهن‌آگاهی (Mindfulness) و به‌ویژه در درمان‌های مبتنی بر ذهن‌آگاهی مثل MBCT (Mindfulness-Based Cognitive Therapy)، به افراد آموزش داده می‌شود که افکار را «به‌عنوان رویدادهای گذرای ذهنی» ببینند، نه به‌عنوان واقعیت قطعی یا تهدید جدی. این یعنی فرد می‌تواند متوجه شود:

• “این فقط یک فکر است، نه یک حقیقت تغییرناپذیر.”

تحقیقات بالینی نشان داده‌اند که این شیوه‌ی مشاهده‌ی بدون قضاوت، به بیماران سرطانی کمک می‌کند:

• شدت اضطراب و نگرانی از بازگشت بیماری کاهش یابد.

• احساس کنترل بیشتری بر زندگی و ذهن خود پیدا کنند.

• از غرق شدن در چرخه تحلیل‌های بی‌پایان و استرس‌زا رها شوند.

• کیفیت زندگی روانی و جسمانی‌شان بهبود پیدا کند.

این تمرین ساده – تماشای فکر مثل ابری در آسمان یا برگی روی آب – به مرور به مغز یاد می‌دهد که بین «خودِ من» و «افکار من» فاصله بگذارد. همین فاصله کوچک باعث می‌شود فشار روانی افکار کمتر شود و جای آن، آرامش و پذیرش بیشتری تجربه شود.

بنابراین، برای زنان مبتلا به سرطان پستان، تمرین مشاهده افکار نه به‌معنای بی‌اهمیت دانستن نگرانی‌هاست، بلکه راهی است برای بازیابی آرامش در لحظه حال و توانمندتر شدن در رویارویی با چالش‌های زندگی.